5

¹ "แล้ว เจ้าบุตรมนุษย์ จงไปเอาดาบเล่มหนึ่งมาซึ่งคมเหมือนมีดโกนของช่างตัดผมสำหรับตัวเจ้าเอง แล้วจงโกนศีรษะและเคราของเจ้า แล้วไปเอาตาชั่งน้ำหนักมาและแบ่งเส้นผมของเจ้า ² จงเผาผมหนึ่งในสามส่วนด้วยไฟที่กลางเมืองในวันที่การล้อมครบถ้วน และไปเอาอีกหนึ่งส่วนสามของผมมาและฟันด้วยดาบไปรอบๆ เมือง อีกหนึ่งส่วนสามนั้นจงให้กระจัดกระจายไปตามลม และเราจะชักดาบไล่ตามประชาชนไป

³ แต่จงเอาเส้นผมจำนวนเล็กน้อยมาห่อไว้ในเสื้อคลุมของเจ้า ⁴ หลังจากนั้นจงเอาเส้นผมพวกนั้นมา และโยนเข้าไปในกลางไฟ และเผาด้วยไฟ จากที่นั่นไฟจะเข้าไปในพงศ์พันธุ์อิสราเอลทั้งหมด"

⁵ พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า "ที่นี่คือกรุงเยรูซาเล็มที่ซึ่งเราได้ตั้งไว้ท่ามกลางชนชาติทั้งหลาย ที่ซึ่งเราได้ล้อมรอบกรุงนั้นด้วยดินแดนอื่นๆ ⁶ แต่ในความชั่วร้าย เมืองนั้นได้ปฏิเสธกฎหมายของเรา มากกว่าชนชาติทั้งหลายที่มี และกบฏต่อกฎเกณฑ์ของเรามากกว่าประเทศที่อยู่ล้อมรอบเมืองนั้น ประชาชนได้ปฏิเสธการตัดสินของเรา และไม่ดำเนินตามกฎเกณฑ์ของเรา"

⁷ ดังนั้น พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า "เพราะว่าเจ้ามีปัญหามากกว่าประชาชาติที่อยู่รายล้อมเจ้า และพวกเจ้าไม่ได้ดำเนินตามกฎเกณฑ์ หรือทำตามกฎหมายของเรา แต่ได้ทำตามกฎหมายของบรรดาประชาชาติที่อยู่รอบเจ้า" ⁸ ดังนั้น พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า "ดูเถิด ตัวเราเองจะเป็นศัตรูกับเจ้า เราจะทำการตัดสินเจ้าท่ามกลางชนชาติทั้งหลาย

⁹ เราจะทำกับเจ้าอย่างที่เราไม่เคยทำมาก่อน และเราจะไม่ทำเช่นนั้นอีก เพราะการกระทำอันน่ารังเกียจทั้งหมดของเจ้า ¹⁰ ดังนั้น บิดาจะกินบุตรท่ามกลางเจ้าทั้งหลาย และบุตรจะกินบิดาของเขา เพราะเราจะทำการตัดสินเจ้า และกระจัดกระจายใครที่เหลืออยู่ในพวกเจ้าทั้งหมดไปในทุกทิศทาง

¹¹ ดังนั้น พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงประกาศว่า เรามีชีวิตอยู่ฉันใด สิ่งนี้แน่นอนเพราะว่าเจ้าได้ทำให้สถานนมัสการของเราเป็นมลทินไปด้วยสิ่งน่าชังทั้งหมดของเจ้า ทั้งด้วยการกระทำที่น่ารังเกียจทั้งหมดของเจ้า ที่ตัวเราเองจะลดจำนวนของเจ้าลง คือ สายตาของเราจะไม่สงสารเจ้า และเราจะไม่ละเว้นเจ้า ¹² หนึ่งส่วนสามของพวกเจ้าจะล้มตายเพราะโรคระบาด หรือถูกผลาญด้วยความอดอยากท่ามกลางพวกเจ้า หนึ่งส่วนสามจะล้มตายด้วยดาบที่อยู่รายล้อมเจ้า แล้วเราจะให้กระจัดกระจายอีกหนึ่งส่วนสามไปในทุกทิศทาง และชักดาบออกไล่ตามพวกเขาไป

¹³ "แล้วพระพิโรธของเราก็จะสิ้นสุดลง และเราจะทำให้โทสะของเราที่มีต่อพวกเขาสงบลง เราจะพึงพอใจ และพวกเขาจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์ ผู้ที่ได้เปล่งวาจาไว้ด้วพระพิโรธเมื่อโทสะของเราต่อพวกเขาหมดแล้ว ¹⁴ เราจะปล่อยให้เจ้ารกร้าง และถูกเหยียดหยามท่ามกลางประชาชนทั้งหลายที่อยู่ล้อมรอบเจ้าในสายตาของทุกคนที่ผ่านไป

¹⁵ ดังนั้น กรุงเยรูซาเล็มจะกลายเป็นสิ่งที่คนอื่นๆ เหยียดหยามและดูหมิ่น ทั้งเป็นคำเตือนและเป็นที่เกลียดกลัวของชนชาติที่อยู่ล้อมรอบเจ้า เราจะนำการตัดสินเจ้าด้วยพระพิโรธ และโทสะ และด้วยการตีสอนอันเกรี้ยวกราดของเรา เราคือพระยาห์เวห์ได้เอ่ยวาจาเช่นนี้แล้ว ¹⁶ เราจะยิงลูกธนูแห่งความอดอยากร้ายแรงต่อเจ้า แล้วจะกลายเป็นวิถีซึ่งเราจะทำลายเจ้า เพราะเราจะเพิ่มความอดอยากแก่เจ้า และเราจะทำลายอาหารหลักของพวกเจ้าเสีย ¹⁷ เราจะส่งความอดอยากและภัยพิบัติมายังพวกเจ้า ดังนั้นเจ้าจะไม่มีบุตร โรคระบาดและการหลั่งเลือดจะผ่านตัวเจ้า และเราจะนำดาบมาต่อสู้เจ้า เราคือพระยาห์เวห์ได้เปล่งวาจาเช่นนี้”