24

¹ ในวันที่สิบเดือนที่สิบของปีที่เก้า พระวจนะของพระยาห์เวห์ได้มาถึงข้าพเจ้า ตรัสว่า ² "เจ้าบุตรมนุษย์ จงบันทึกชื่อของเราในวันนี้ไว้ให้ถูกต้อง เพราะกษัตริย์แห่งบาบิโลนได้ล้อมกรุงเยรูซาเล็มวันนี้

³ ดังนั้นจงกล่าวภาษิตต่อต้านพงศ์พันธุ์กบฏนี้ กล่าวคำอุปมากับพวกเขาว่า 'พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า จงตั้งหม้อขึ้น แล้วเทน้ำใส่ลงไป ⁴ ใส่ชิ้นเนื้อรวมลงไป ชิ้นเนื้อดีๆ ทั้งหมดคือเนื้อสะโพกและเนื้อสันขาหน้า จงเลือกเอากระดูกชิ้นที่ดีที่สุดใส่ให้เต็มหม้อ ⁵ จงคัดแกะตัวเยี่ยมสุดจากฝูงมาและสุมฟืนใต้หม้อเพื่อต้มกระดูก จงนำมาต้มให้เดือดและเคี่ยวกระดูกในหม้อนั้น

⁶ ดังนั้นพระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า พินาศแก่กรุงซึ่งนองเลือดคือ หม้อซึ่งตอนนี้ตะกรันเขรอะไม่หลุดกะเทาะออกมา จงเอาเนื้อออกมาทีละชิ้นๆโดยไม่ต้องจับฉลากว่าจะเอาชิ้นไหนก่อน

⁷ เพราะเลือดที่เธอทำให้ตกนั้นยังอยู่ท่ามกลางเธอ เธอได้เทเลือดไว้บนหินเรียบ เธอไม่ได้เทลงบนพื้นดินแล้วทำให้ฝุ่นกลบไว้ ⁸ เพื่อกระตุ้นโทสะและการแก้แค้น เราจึงทิ้งเลือดของเธอบนหินโล่งเตียน เพื่อเลือดนั้นจะไม่ถูกกลบ

⁹ ดังนั้น พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า วิบัติแก่กรุงซึ่งนองเลือด เราจะทำให้กองฟืนนั้นใหญ่ขึ้นด้วย ¹⁰ จงสุมฟืนเข้าไปและก่อไฟขึ้น ต้มเนื้อให้ดีและใส่เครื่องปรุงและปล่อยกระดูกให้ไหม้

¹¹ แล้ววางหม้อเปล่าบนถ่าน จนมันร้อนและทองแดงสุกปลั่ง ตะกอนต่างๆจะได้หลอมละลาย และตะกรันหนาเขรอะไหม้ไปหมด ¹² เธอเหน็ดเหนื่อยเพราะงานหนัก แต่การกัดกร่อนของเธอไม่ได้ดับไปเลยด้วยไฟ

¹³ ความประพฤติน่าละอายของเจ้าอยู่ในความสำส่อนของเจ้า เพราะเราพยายามชำระเจ้าแต่เจ้าก็ไม่อาจชำระจากมลทินได้ เจ้าจะไม่สะอาดเอี่ยมอ่องอีกต่อไปจนกว่าเราจะระบายความโกรธของเราออกเหนือเจ้าจนหมด

¹⁴ เราเอง พระยาห์เวห์ได้ประกาศไว้ และเราจะลงมือ เราจะไม่ยั้งมือ เราจะไม่เห็นใจหรือเวทนาสงสาร พวกเขาจะพิพากษาเจ้า ตามวิถีทางและการกระทำของเจ้า นี่คือประกาศของพระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้า"

¹⁵ พระวจนะของพระยาห์เวห์ได้มาถึงข้าพเจ้า ตรัสว่า ¹⁶ "เจ้าบุตรมนุษย์ ดูเถิด เราจะเอาพรากแก้วตาดวงใจของเจ้าไปจากเจ้าด้วยภัยพิบัติ แต่อย่าครวญครางร่ำไห้รวมทั้งอย่าหลั่งน้ำตา ¹⁷ เจ้าต้องถอนใจเงียบๆ อย่าทำพิธีศพแก่ผู้ตาย จงโพกผ้าไว้และสวมรองเท้า แต่อย่าเอาผ้าคลุมหน้า หรือกินอาหารของผู้ที่สูญเสียภรรยาทั้งหลายของพวกเขา"

¹⁸ ดังนั้นข้าพเจ้าพูดกับประชาชนในตอนเช้า และครั้นตกเย็นภรรยาของข้าพเจ้าก็สิ้นชีวิต ในตอนเช้าข้าพเจ้าก็ทำอย่างที่ข้าพเจ้าได้รับพระบัญชา

¹⁹ ประชาชนได้ถามข้าพเจ้าว่า "ท่านจะไม่บอกเราหรือว่า สิ่งที่ท่านทำนี้มีความหมายอะไรต่อเรา?" ²⁰ ดังนั้นข้าพเจ้าจึงกล่าวแก่พวกเขาว่า "พระวจนะของพระยาห์เวห์มาถึงข้าพเจ้าดังนี้ว่า ตรัสว่า ²¹ 'จงกล่าวแก่พงศ์พันธุ์อิสราเอลว่า พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า ดูเถิด เราจะทำลายสถานนมัสการของเราอันเป็นที่มั่นซึ่งเจ้าทั้งหลายภาคภูมิใจ และเป็นแก้วตาดวงใจ ทั้งความปรารถนาในชีวิตของเจ้า และบุตรชายบุตรหญิงทั้งหลายที่เจ้าละไว้เบื้องหลังจะล้มตายด้วยคมดาบ

²² แล้วเจ้าจะทำเหมือนที่เราได้ทำ เจ้าจะไม่เอาผ้าคลุมหน้าหรือกินอาหารตามธรรมเนียมของคนเศร้าโศก ²³ ผ้าโพกของเจ้าจะอยู่บนศีรษะของเจ้าแทน และรองเท้าจะอยู่ที่เท้าของเจ้า พวกเจ้าจะไม่ไว้ทุกข์หรือร้องไห้ ด้วยเจ้าจะทรุดโทรมลงเพราะความผิดของเจ้า และจะโอดครวญต่อพี่น้องของเขา ²⁴ ดังนั้นเอเสเคียลจะเป็นหมายสำคัญแก่เจ้า เจ้าจะทำอย่างที่เขาได้ทำ เมื่อเหตุการณ์นี้เกิดขึ้น เจ้าจะรู้ว่าเราเป็นพระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้า'"

²⁵ "แต่ เจ้าบุตรมนุษย์ ในวันที่เรายึดวิหารของพวกเขาไป ที่ซึ่งเป็นที่พวกเขาชื่นชมและภาคภูมิใจ และเป็นสิ่งชื่นตาชื่นใจทั้งใฝ่ปรารถนาของพวกเขา และเมื่อเราได้เอาบุตรชายและบุตรหญิงของพวกเขาไป ²⁶ ในวันนั้น ผู้ลี้ภัยจะมาหาเจ้าเพื่อจะมาแจ้งข่าวให้เจ้าได้ยิน ²⁷ ในวันนั้นปากเจ้าจะถูกเปิดต่อหน้าผู้ลี้ภัย แล้วเจ้าจะพูดและจะไม่เป็นใบ้อีกต่อไป เจ้าจะเป็นหมายสำคัญแก่พวกเขาเพื่อที่พวกเขาจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์"