19

¹ "ตอนนี้เจ้าจงเปล่งเสียงร้องบทเพลงร้องทุกข์ต่อผู้นำทั้งหลายของอิสราเอล ² และร้องว่า 'มารดาของเจ้าเป็นใครหนอ? นางสิงโต นางอยู่กับลูกสิงโตตัวผู้ของนางท่ามกลางฝูงสิงโตหนุ่ม และนางได้เลี้ยงดูลูกๆ ของนาง ³ นางคือผู้ที่ได้เลี้ยงหนึ่งในบรรดาลูกสิงโตของนางให้เติบโตขึ้นเป็นสิงโตหนุ่ม สิงโตที่ฝึกหัดฉีกเหยื่อของมัน แล้วมันก็ได้กัดกินคน ⁴ แล้วบรรดาชนชาติได้ยินเรื่องของมัน มันถูกจับได้ในกับดักของพวกเขา และพวกเขาเอาขอเกี่ยวนำมันไปยังแผ่นดินอียิปต์

⁵ แล้วนางได้เห็นว่าแม้นางคอยการกลับมาของมันนานแล้ว ความหวังของนางก็ได้หมดไป ดังนั้นนางจึงได้เอาลูกสิงโตมาอีกตัวหนึ่งและได้เลี้ยงมันให้เป็นสิงโตหนุ่ม ⁶ สิงโตหนุ่มตัวนี้เที่ยวไปในท่ามกลางพวกสิงโต และมันได้กลายเป็นสิงโตหนุ่ม และได้เรียนรู้ที่จะฉีกพวกเหยื่อของมัน มันได้กัดกินบรรดาผู้คน ⁷ มันได้จับหญิงม่ายทั้งหลายของพวกเขาและทำลายเมืองทั้งหลายของพวกเขา ดินแดนและผู้ที่อยู่ในนั้นก็ร้างเปล่าเมื่อได้ยินเสียงคำรามของมัน

⁸ แต่บรรดาชนชาติจากแว่นแคว้นทั้งหมดรอบๆ ก็ได้มาต่อสู้มัน พวกเขากางข่ายของพวกเขาออกคลุมมัน มันก็ถูกจับอยู่ในกับดักของพวกเขา ⁹ พวกเขาเอาขอเกี่ยวมันไปขังไว้ในกรงแล้วพวกเขาได้นำมันมายังกษัตริย์บาบิโลน พวกเขาได้นำมันไว้ในที่มั่นแข็งแรงเพื่อว่าเสียงของมันจะไม่ได้ยินต่อไปอีกบนภูเขาแห่งอิสราเอล

¹⁰ มารดาของเจ้าเหมือนเถาองุ่นปลูกอยู่ในสวนองุ่นในโลหิตของเจ้าริมน้ำ มีผลดกและมีแขนงมากมายเพราะมีน้ำบริบูรณ์ ¹¹ มันมีแขนงที่แข็งแรงมากเหมาะใช้สำหรับเป็นคทาของผู้ครอบครอง และมันชูขึ้นสูงท่ามกลางแขนงที่หนาทึบ รวมทั้งความสูงเด่นของมันก็ได้เป็นที่พบเห็นโดยใบหนาทึบของมัน

¹² แต่ว่ามันถูกถอนออกด้วยความโกรธ และถูกโยนทิ้งลงบนพื้นดินและลมตะวันออกทำให้ผลมันเหี่ยวไป แขนงที่แข็งแรงมากก็หักและเหี่ยวไป และไฟก็ได้เผาไหม้มันเสีย ¹³ ดังนั้นบัดนี้มันถูกนำไปปลูกในถิ่นทุรกันดาร ในแผ่นดินที่แห้งแล้งและกระหายน้ำ

¹⁴ เพราะไฟก็ได้ออกมาจากแขนงใหญ่ของมันและเผาทำลายผลจนหมดจึงไม่มีแขนงที่แข็งแรงเหลืออยู่บนต้นอีกเลย ไม่มีคทาสำหรับครอบครอง' นี่เป็นบทเพลงร้องทุกข์ที่ใช้สำหรับขับร้องเป็นเพลงร้องทุกข์บทหนึ่ง"