11

¹ แล้วพระวิญญาณได้ทรงยกชูข้าพเจ้าขึ้น และนำข้าพเจ้ามายังประตูซึ่งหันหน้าไปทางทิศตะวันออกของพระนิเวศของพระยาห์เวห์ และ ดูเถิด มีผู้ชายยี่สิบห้าคนอยู่ตรงทางเข้าประตูนั้น ข้าพเจ้าเห็นยาอาซันยาห์บุตรชายของอัสซูร์และเปลาทียาห์บุตรชายของเบไนยาห์ ทั้งคู่เป็นผู้นำประชาชนซึ่งอยู่ท่ามกลางพวกเขา

² พระเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า "เจ้าบุตรมนุษย์ คนเหล่านี้เป็นคนที่ทำสิ่งชั่วช้าและคิดแผนชั่วในเมืองนี้ ³ พวกเขากำลังพูดว่า 'เวลาที่เราจะสร้างบ้านขึ้นไม่ใช่ตอนนี้ เมืองนี้เป็นเหมือนหม้อและพวกเราเป็นเหมือนเนื้อ' ⁴ ดังนั้นจงเผยพระวจนะฟ้องเอาผิดเขาเถิด เจ้าบุตรมนุษย์ จงเผยพระวจนะเถิด"

⁵ แล้วพระวิญญาณของพระยาห์เวห์ได้เสด็จมาเหนือข้าพเจ้า และพระองค์ตรัสสั่งให้ข้าพเจ้าว่า “นี่เป็นสิ่งที่พระยาห์เวห์ตรัส จงพูดว่า พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย พวกเจ้าพูดเช่นนั้น เพราะเรารู้สิ่งความคิดทั้งหลายในใจของพวกเจ้า ⁶ พวกเจ้าได้ฆ่าผู้คนมากมายในเมืองนี้และถนนต่างๆ เต็มไปด้วยซากศพ ⁷ ดังนั้นพระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นพวกเจ้าตรัสดังนี้ว่า ประชาชนที่พวกเจ้าได้ฆ่า ผู้ซึ่งพวกเจ้าได้ทิ้งศพเกลื่อนท่ามกลางกรุงเยรูซาเล็มคือเนื้อ และเมืองนี้คือหม้อ แต่เราจะขับไล่พวกเจ้าออกไปจากกลางเมืองนี้

⁸ พวกเจ้ากลัวดาบ ดังนั้นเราก็จะนำดาบมายังพวกเจ้า พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศไว้ดังนี้ ⁹ เราจะขับไล่พวกเจ้าออกจากกลางเมืองนี้และจะมอบพวกเจ้าให้แก่คนต่างชาติ เราจะนำการตัดสินมายังพวกเจ้า ¹⁰ พวกเจ้าจะล้มตายด้วยดาบ เราจะตัดสินพวกเจ้าที่ชายแดนอิสราเอล ดังนั้น พวกเจ้าจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์

¹¹ เมืองนี้จะไม่ใช่หม้อปรุงอาหารสำหรับพวกเจ้า และพวกเจ้าก็ไม่ใช่เนื้อในหม้อนี้ เราจะตัดสินพวกเจ้าที่ชายแดนอิสราเอล ¹² แล้วพวกเจ้าจะรู้ว่าเราเป็นพระยาห์เวห์ ผู้ซึ่งพวกเจ้าไม่ได้ปฏิบัติตามกฎหมายและรักษาบทบัญญัติของเรา แต่พวกเจ้ากลับประพฤติตามแบบอย่างของชนชาติทั้งหลายที่อยู่รายล้อมพวกเจ้า"

¹³ ขณะที่ข้าพเจ้าเผยพระวจนะอยู่ เปลาทียาห์บุตรชายของเบไนยาห์ก็สิ้นชีวิตไป ข้าพเจ้าจึงก้มหน้าลงและร้องเสียงดังว่า "โอ ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์จะทรงทำลายล้างชนอิสราเอลที่เหลืออยู่นี้เสียสิ้นเลยหรือ?"

¹⁴ พระดำรัสของพระยาห์เวห์มาถึงข้าพเจ้าว่า ¹⁵ "เจ้าบุตรมนุษย์ พี่น้องของพวกเจ้า พี่น้องของพวกเจ้า ผู้คนในพงศ์พันธุ์ของพวกเจ้าและพงศ์พันธุ์ทั้งสิ้นของอิสราเอลพวกเขาทุกคนเป็นผู้ที่คนเหล่านั้นที่อาศัยในกรุงเยรูซาเล็มกล่าวถึงว่า 'พวกเขาห่างไกลจากพระยาห์เวห์ ดินแดนนี้จึงตกเป็นกรรมสิทธิ์ของพวกเรา'

¹⁶ "ดังนั้น จงกล่าวว่า ‘พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า ถึงแม้เราขับไล่พวกเขาไปไกลๆ ไปอยู่ในหมู่ชนชาติต่างๆ และทำให้พวกเขากระจัดกระจายไปสู่นานาประเทศ แต่อีกไม่นานเราก็จะเป็นสถานนมัสการสำหรับพวกเขาในประเทศที่เขาไปนั้น' ¹⁷ ดังนั้นจงกล่าวว่า 'พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า เราจะรวบรวมพวกเจ้าจากดินแดนที่พวกเจ้ากระจัดกระจายไปนั้น และเราจะยกดินแดนอิสราเอลให้เจ้า' ¹⁸ แล้วพวกเขาจะไปยังที่นั่นและกำจัดทุกสิ่งน่ารังเกียจและทุกสิ่งที่น่าชิงชังจากสถานที่แห่งนั้น

¹⁹ เราจะให้พวกเขามีใจเดียว และเราจะใส่จิตวิญญาณใหม่ให้พวกเขา เราจะเอาใจหินออกไปจากเนื้อของพวกเขาและให้ใจเนื้อแก่พวกเขา ²⁰ เพื่อว่าพวกเขาจะดำเนินชีวิตในพระบัญญัติของเรา พวกเขาจะรักษาและทำตามกฎเกณฑ์ของเราและจะปฏิบัติตาม แล้วพวกเขาก็จะเป็นประชาชนของเรา และเราจะเป็นพระเจ้าของพวกเขา ²¹ แต่ส่วนผู้ที่เดินไปด้วยตามความปรารถนามุ่งไปยังสิ่งน่ารังเกียจและสิ่งที่น่าชิงชัง เราจะตอบแทนให้สาสมกับที่พวกเขาทำลงไป พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศไว้ดังนี้"

²² เครูบก็ได้ยกปีกทั้งหลายของพวกมันขึ้นและวงล้ออยู่ข้างๆ พวกมัน และพระสิริของพระเจ้าแห่งอิสราเอลอยู่เหนือเหล่าเครูบ ²³ พระสิริของพระยาห์เวห์ได้เคลื่อนขึ้นจากกลางเมืองนั้น และหยุดนิ่งอยู่เหนือภูเขาด้านตะวันออกของเมือง

²⁴ พระวิญญาณทรงยกข้าพเจ้าขึ้น และพาข้าพเจ้ากลับมายังเหล่าเชลยในคาลเดีย ในนิมิตซึ่งพระวิญญาณของพระเจ้าและนิมิตที่ข้าพเจ้าเห็นก็ขึ้นไปจากข้าพเจ้า ²⁵ แล้วข้าพเจ้าจึงแจ้งทุกสิ่งที่พระยาห์เวห์ทรงสำแดงแก่ข้าพเจ้าที่ข้าพเจ้าได้เห็น ให้บรรดาเชลยทั้งสิ้นฟัง