ถิ่นทุรกันดารสีนอยู่ระหว่างเอลิม และซีนาย
พวกเขาได้พูดว่าโมเสสได้นำพวกเขาออกมาสู่ถิ่นทุรกันดารนี้เพื่อที่จะฆ่าพวกเขาทั้งชุมชนด้วยความหิว
พวกประชาชนจะออกไปและเก็บอาหารวันต่อวันเพราะพระยาห์เวห์ต้องการทดสอบพวกเขาว่าพวกเขาจะทำตามกฏของพระองค์หรือไม่
คนอิสราเอลจะรู้ว่าพระยาห์เวห์ได้นำพวกเขาออกจากแผ่นดินอียิปต์เมื่อพระยาห์เวห์ได้ประทานเนื้อแก่พวกเขาในตอนเย็น และอาหารในตอนเช้าอย่างเต็มเปี่ยม
คนอิสราเอลจะรู้ว่าพระยาห์เวห์ได้นำพวกเขาออกจากแผ่นดินอียิปต์เมื่อพระยาห์เวห์ได้ประทานเนื้อแก่พวกเขาในตอนเย็น และอาหารในตอนเช้าอย่างเต็มเปี่ยม
พระรัศมีของพระยาห์เวห์ได้ปรากฏอยู่ในเมฆ
อาหารที่พระยาห์เวห์ได้ประทานแก่คนอิสราเอลรับประทานมีลักษณะกลมๆ ขนาดเล็ก บางเหมือนเกล็ดน้ำค้างแข็ง
อาหารที่พระยาห์เวห์ได้ประทานแก่คนอิสราเอลรับประทานมีลักษณะกลมๆ ขนาดเล็ก บางเหมือนเกล็ดน้ำค้างแข็ง
เมื่อพวกเขาได้ตวงมันด้วยโอเมอร์ คนเหล่านั้นที่เก็บได้มากก็ไม่เหลือ และคนเหล่านั้นที่เก็บได้น้อยก็ไม่ขาด แต่ละคนเก็บได้เพียงพอต่อความต้องการของพวกเขา
อาหารจากพระยาห์เวห์ที่คนอิสราเอลบางคนเหลือไว้จนถึงรุ่งเช้า อาหารนั้นเป็นพวกหนอน และบูดเน่า
ในวันที่หกพวกเขาเก็บอาหารได้สองเท่า คือคนละสองโอเมอร์
อาหารของพระยาห์เวห์ที่เก็บไว้ต่างหากจนถึงวันที่เจ็ดไม่ได้เหม็น หรือไม่มีหนอนเลย
เมื่อประชาชนบางคนได้ออกไปเก็บมานาในวันที่เจ็ด พวกเขาไม่พบอะไรเลย
พวกเขาแต่ละคนต้องอยู่ในที่ของเขาเอง อย่าให้คนใดคนหนึ่งออกไปจากที่ของเขาเองในวันที่เจ็ด
มานามีสีขาวเหมือนเมล็ดผักชี และมีรสชาติเหมือนขนมแผ่นผสมด้วยน้ำผึ้ง
มานาหนึ่งโอเมอร์จะถูกเก็บไว้ตลอดชั่วชาติพันธ์ุของประชาชน ดังนั้นบรรดาเชื้อสายของพวกเขาจะเห็นอาหารที่พระยาห์เวห์ได้ทรงเลี้ยงพวกเขาในถิ่นทุรกันดาร
มานาหนึ่งโอเมอร์จะถูกเก็บไว้ในหม้อ และเก็บไว้ข้างพระบัญญัติพันธสัญญาในหีบ
มานาหนึ่งโอเมอร์จะถูกเก็บไว้ในหม้อ และเก็บไว้ข้างพระบัญญัติพันธสัญญาในหีบ
ประชาชนอิสราเอลได้รับประทานมานาสี่สิบปีจนกระทั่งได้เข้ามาสู่แผ่นดินที่ได้อาศัยอยู่