8
1
ในปีที่สามแห่งรัชกาลกษัตริย์เบลชัสซาร์ ข้าพเจ้า ดาเนียลได้เห็นนิมิตปรากฏแก่ข้าพเจ้า (หลังจากนิมิตที่ได้ปรากฏแก่ข้าพเจ้าครั้งแรกนั้น)
2
ข้าพเจ้าได้เห็นในนิมิต ขณะที่ข้าพเจ้าได้กำลังมองดู ปรากฏว่า ข้าพเจ้าได้อยู่ที่ป้อมของเมืองสุสา ซึ่งอยู่ในมณฑลเอลาม ข้าพเจ้าได้เห็นในนิมิตซึ่งข้าพเจ้าได้อยู่ที่ริมคลองอุลัย
3
ข้าพเจ้าได้เงยหน้าดูและเห็นแกะตัวผู้ตัวหนึ่งมีเขาสองเขากำลังยืนอยู่ที่ข้างลำคลอง เขาข้างหนึ่งก็ยาวกว่าอีกข้างหนึ่ง แต่เขาที่ยาวนั้นงอกมาช้ากว่าเขาที่สั้นกว่าและได้งอกออกมาเรื่อยๆ แล้วก็เป็นเขาที่ยาว
4
ข้าพเจ้าได้เห็นแกะผู้ตัวนั้นขวิดไปทางตะวันตก แล้วก็ทางเหนือ และต่อมาก็ทางใต้ ไม่มีสัตว์ตัวไหนสู้มันได้ ไม่มีตัวไหนในพวกมันช่วยให้พ้นจากอำนาจของมันได้ มันทำตามใจชอบและมันก็ได้กลายเป็นผู้ยิ่งใหญ่
5
เมื่อข้าพเจ้ากำลังตรึกตรองเกี่ยวกับเรื่องนี้อยู่ ข้าพเจ้าได้เห็นแพะผู้ตัวหนึ่งมาจากทิศตะวันตก มันได้ข้ามผิวหน้าพื้นแผ่นดินทั้งหมดไป วิ่งอย่างเร็วมาก จนดูเหมือนว่าไม่แตะต้องพื้นดินเลย และแพะตัวผู้นั้นได้มีเขาใหญ่อยู่ในระหว่างตาของมันเขาหนึ่ง
6
มันได้เห็นแกะตัวผู้ที่ยืนอยู่ที่ฝั่งคลอง และแพะได้วิ่งเข้าใส่แกะผู้ตัวนั้นด้วยความโกรธเกรี้ยว
7
ข้าพเจ้าได้เห็นแพะตัวผู้เข้ามาใกล้แกะตัวผู้ มันโกรธแกะตัวผู้มาก และมันได้ชนแกะตัวผู้และทำให้เขาทั้งสองของมันหักไป แกะตัวผู้ก็ไม่มีกำลังที่จะยืนต่อหน้ามันได้ แพะได้เหวี่ยงแกะตัวผู้ลงที่พื้นดินและเหยียบมัน ไม่มีใครสามารถช่วยแกะตัวผู้ให้พ้นอำนาจของมันได้
8
แล้วแพะตัวผู้ก็ใหญ่โตขึ้นอย่างมาก แต่เมื่อมันแข็งแกร่งขึ้น เขาใหญ่ของมันก็หัก และในที่นั้นก็มีเขาอีกสี่เขางอกขึ้นแทนที่ตรงจุดนั้น หันไปทางทิศลมทั้งสี่ของฟ้าทั้งหลาย
9
และจากเขาหนึ่งในบรรดาเขาเหล่านี้ มีเขาเล็กๆ อีกเขาหนึ่งได้งอกออกมา ตอนแรกก็เป็นเขาเล็กๆ แต่ได้กลายเป็นเขาใหญ่โตขยายไปทางใต้ ไปทางตะวันออก และไปยังแผ่นดินอันสวยงาม
10
มันได้ใหญ่โตมากจนเข้าสู้รบในสงครามกับกองทัพแห่งฟ้า บางคนในกองทัพนั้นและดาวบางดวงถูกเหวี่ยงลงมายังพื้นดิน แล้วมันได้เหยียบย่ำเสีย
11
มันได้ทำตัวของมันเองโตขึ้นอีกจนเหมือนผู้บัญชาการกองทัพ และเครื่องเผาบูชาเนืองนิตย์ก็ถูกชิงไปจากเขา และสถานนมัสการของเขาก็ถูกทำให้เสื่อม
12
เนื่องจากการขบถ กองทัพจะถูกมอบให้แก่เขาของแพะตัวผู้ และเครื่องเผาบูชาจะถูกหยุดยั้ง เขานั้นจะเหวี่ยงความจริงลงพื้นดิน และเขานั้นจะได้รับผลสำเร็จในสิ่งที่มันทำ
13
แล้วข้าพเจ้าได้ยินผู้บริสุทธิ์ท่านหนึ่งกำลังพูดอยู่ และผู้บริสุทธิ์อีกท่านหนึ่งได้มาตอบเขาว่า “สิ่งนี้จะอยู่อีกนานเท่าใด นิมิตนี้ที่เกี่ยวกับเครื่องเผาบูชา ความบาปที่นำไปสู่การพินาศ และเรื่องการยกสถานนมัสการให้ไป และกองทัพของฟ้าที่ถูกเหยียบย่ำลง?”
14
เขาได้ตอบข้าพเจ้าว่า “มันจะอยู่นาน 2,300 เวลาเย็นและเวลาเช้า หลังจากสถานนมัสการนั้นจะกลับสู่สภาพอันควร”
15
เมื่อข้าพเจ้า ดาเนียลได้เห็นนิมิตนั้นแล้ว ข้าพเจ้าก็พยายามเข้าใจ สิ่งหล่านั้น แล้วมีผู้หนึ่งที่ได้มองดูแล้วเหมือนมนุษย์ยืนอยู่หน้าข้าพเจ้า
16
ข้าพเจ้าได้ยินเสียงของชายคนหนึ่งกำลังเรียกระหว่างทั้งสองฝั่งคลองอุลัย เขาได้พูดว่า “กาเบรียลเอ๋ย จงทำให้ชายคนนี้เข้าใจนิมิตนั้นเถิด”
17
ดังนั้นเขาจึงได้มาใกล้ที่ซึ่งข้าพเจ้ายืนอยู่ และเมื่อเขามา ข้าพเจ้าก็ตกใจซบหน้าลงบนพื้นดิน เขาได้กล่าวแก่ข้าพเจ้าว่า “มนุษย์เอ๋ย จงเข้าใจเถิดว่า นิมิตนั้นเป็นเรื่องของกาลอวสาน”
18
เมื่อเขาพูดอยู่กับข้าพเจ้า ข้าพเจ้าได้สลบไปด้วยซบหน้าติดดิน แล้วเขาได้แตะต้องข้าพเจ้า และทำให้ข้าพเจ้ายืนขึ้น
19
เขากล่าวว่า “นี่แน่ะ ข้าพเจ้าจะทำให้ท่านทราบถึงสิ่งซึ่งจะเกิดขึ้นภายหลังในช่วงเวลาแห่งพระพิโรธ เพราะนิมิตนนั้นเกี่ยวกับวาระกำหนดแห่งอวสาน
20
เรื่องแกะตัวผู้ที่ท่านเห็น ตัวที่มีสองเขา พวกเขาเป็นกษัตริย์ของคนมีเดียและคนเปอร์เซีย
21
แพะตัวผู้คือกษัตริย์ของกรีก และเขาใหญ่ระหว่างนัยน์ตาของเขาคือกษัตริย์องค์แรก
22
สำหรับเขาที่หักไปนั้น มีเขาอีกสี่เขางอกขึ้นมาแทนในที่นั้นคืออาณาจักรสี่อาณาจักรจะเกิดขึ้นจากชาติของเขา แต่จะไม่ได้ด้วยอำนาจยิ่งใหญ่ของเขา
23
ตอนปลายรัชสมัยของเขาทั้งหลายนั้น เมื่อผู้ละเมิดได้ทำความชั่วเต็มขนาดแล้ว จะมีกษัตริย์พระพักตร์ดุร้ายองค์หนึ่งเกิดมา พระองค์ทรงฉลาดมาก
24
อำนาจของพระองค์จะใหญ่โตมาก แต่ไม่ใช่อำนาจของพระองค์เอง พระองค์จะทรงทำให้เกิดความพินาศอย่างน่าประหลาดใจ พระองค์จะทรงกระทำการและประสบความสำเร็จ พระองค์จะทรงทำลายชนชาติที่มีกำลังมาก คือประชาชนของบรรดาผู้บริสุทธิ์
25
ด้วยความฉลาดของพระองค์ พระองค์จะทรงทำให้การล่อลวงแพร่ขยายขึ้นด้วยน้ำมือของพระองค์ พระองค์จะคิดว่าตัวพระองค์เองนั้นยิ่งใหญ่ พระองค์จะทรงทำลายคนมากมายเกินกว่าที่จะคาดคิดได้ พระองค์จะทรงลุกขึ้นต่อสู้กับจอมเจ้านาย และพระองค์จะต้องทรงถูกหักทำลาย แต่ไม่ใช่ด้วยมือมนุษย์
26
นิมิตเรื่องเวลาเย็นและเวลาเช้าซึ่งได้เคยบอกเล่านั้นเป็นความจริง แต่จงผนึกนิมิตนั้นไว้ เพราะเป็นเรื่องของอีกหลายวันข้างหน้า”
27
แล้วข้าพเจ้า ดาเนียลก็อ่อนเพลียและนอนหมดแรงอยู่หลายวัน แล้วข้าพเจ้าได้ลุกขึ้น ไปปฏิบัติราชการของกษัตริย์ แต่ข้าพเจ้าไม่สบายใจเพราะนิมิตนั้น และไม่มีใครที่เข้าใจเรื่องราวเลย