7

¹ เมื่อซาโลมอนทรงจบคำอธิษฐานของพระองค์ ไฟได้ลงมาจากท้องฟ้าและไหม้เครื่องเผาบูชาและเครื่องสัตวบูชา และสง่าราศีของพระยาห์เวห์เต็มพระนิเวศ ² พวกปุโรหิตไม่สามารถเข้าไปในพระนิเวศของพระยาห์เวห์ได้ เพราะว่าสง่าราศีของพระองค์เต็มพระนิเวศของพระองค์ ³ เมื่อบรรดาชนอิสราเอลเห็นไฟที่ลงมาและสง่าราศีของพระยาห์เวห์อยู่บนพระนิเวศ เขาทั้งหลายก้มกราบซบหน้าลงถึงพื้น บนแผ่นหินทางเดิน นมัสการและสรรเสริญขอบพระคุณพระยาห์เวห์ พวกเขาพูดว่า "เพราะพระองค์ดีประเสริฐ เพราะพันธสัญญาที่สัตย์ซื่อของพระองค์ดำรงอยู่เป็นนิตย์"

⁴ แล้วกษัตริย์และบรรดาประชาชนทั้งหลายได้ถวายพวกเครื่องสัตวบูชาต่อพระยาห์เวห์ ⁵ กษัตริย์ซาโลมอนได้ทรงถวายเครื่องสัตวบูชาเป็นวัวสองหมื่นสองพันตัวและแกะ 120,000 ตัวและแพะทั้งหลาย ดังนี้กษัตริย์และประชาชนทั้งปวงได้อุทิศถวายพระนิเวศของพระเจ้า

⁶ บรรดาปุโรหิตได้ยืน แต่ละคนยืนในที่ที่พวกเขาปรนนิบัติ พร้อมด้วยพวกคนเลวีกับพวกเครื่องดนตรีของพระยาห์เวห์ ซึ่งกษัตริย์ดาวิดทรงสร้างขึ้นเพื่อสรรเสริญขอบพระคุณพระยาห์เวห์ในเพลงนั้น "เพราะพันธสัญญาที่สัตย์ซื่อของพระองค์ดำรงอยู่เป็นนิตย์" พวกปุโรหิตทั้งหมดเป่าแตรต่อหน้าพวกเขา และอิสราเอลทั้งปวงยืนขึ้น ⁷ ซาโลมอนทรงแยกจุดกลางลาน ซึ่งอยู่ข้างหน้าพระนิเวศของพระยาห์เวห์ ที่นั่นพระองค์ทรงถวายเครื่องเผาบูชาและไขมันของเครื่องสันติบูชา เพราะว่าแท่นบูชาทองสัมฤทธิ์ที่พระองค์ทรงสร้างไว้นั้น ไม่สามารถวางเครื่องเผาบูชา เครื่องธัญญบูชาและไขมันนั้น

⁸ ดังนั้นซาโลมอนทรงถือเทศกาลในเวลานั้นอยู่เจ็ดวัน และอิสราเอลทั้งปวงอยู่กับพระองค์ด้วย เป็นชุมนุมชนใหญ่ยิ่งนัก จากทางเข้าเมืองเลโบฮามัทจนถึงแม่น้ำอียิปต์ ⁹ และในวันที่แปดเขาทั้งหลายมีการประชุมอันศักดิ์สิทธิ์ เพราะเขาทั้งหลายได้มีงานมอบถวายแท่นบูชามาเจ็ดวัน และถือเทศกาลเลี้ยงเจ็ดวัน ¹⁰ ในวันที่ยี่สิบสามของเดือนที่เจ็ด พระองค์ทรงส่งให้ประชาชนกลับไปยังบ้านทั้งหลายของพวกเขาด้วยความยินดีและจิตใจชื่นบานเพราะความดีที่พระยาห์เวห์ทรงสำแดงแก่ดาวิด ซาโลมอน และอิสราเอลประชาชนของพระองค์

¹¹ ดังนี้แหละซาโลมอนทรงสร้างพระนิเวศของพระยาห์เวห์และพระราชวังของพระองค์เองเสร็จ ทุกอย่างซึ่งเข้ามาในพระทัยของซาโลมอน ในพระนิเวศของพระยาห์เวห์ และในพระราชวังของพระองค์เอง พระองค์ทรงกระทำให้สำเร็จทั้งสิ้น

¹² พระยาห์เวห์ทรงปรากฏแก่ซาโลมอนในเวลากลางคืนและตรัสกับพระองค์ว่า "เราได้ยินคำอธิษฐานของเจ้า และเราได้เลือกสถานที่นี้สำหรับเราเองให้เป็นนิเวศแห่งเครื่องสัตวบูชา ¹³ ถ้าเราปิดท้องฟ้า ดังนั้นจึงไม่มีฝนตก หรือถ้าเราบัญชาให้ตั๊กแตนมาผลาญแผ่นดิน หรือส่งโรคระบาดมาท่ามกลางประชาชนของเรา ¹⁴ ถ้าประชาชนของเราผู้ซึ่งได้เรียกร้องโดยนามของเรา จะถ่อมตัวพวกเขาลง อธิษฐาน แสวงหาหน้าของเรา และหันเสียจากทางชั่วของพวกเขา เราก็จะฟังจากฟ้าสวรรค์ให้อภัยความบาปของพวกเขา และจะรักษาแผ่นดินของพวกเขา

¹⁵ บัดนี้ตาของเราจะลืมอยู่และหูของเราจะฟังคำอธิษฐานซึ่งเขาทั้งหลายอธิษฐาน ณ สถานที่นี้ ¹⁶ เพราะบัดนี้เราได้เลือกสรรและแยกนิเวศนี้ต่างหาก เพื่อนามของเราจะอยู่ที่นั่นเป็นนิตย์ ตาของเราและจิตใจของเราจะอยู่ที่นั่นทุกวัน ¹⁷ ส่วนเจ้า ถ้าเจ้าดำเนินต่อหน้าเราอย่างดาวิดบิดาของเจ้าได้ดำเนิน เชื่อฟังทุกสิ่งที่เราบัญชาเจ้ากระทำตามทุกสิ่งซึ่งเราบัญชาแก่เจ้า และรักษาบทบัญญัติทั้งหลายของเราและคำบัญชาทั้งหลายของเรา ¹⁸ แล้วเราจะสถาปนาราชบัลลังก์แห่งอาณาจักรของเจ้า ดังที่เราได้กล่าวในพันธสัญญาที่ทำไว้กับดาวิดบิดาของเจ้า เมื่อเราได้กล่าวว่า 'เชื้อสายคนหนึ่งของพวกเจ้าจะไม่ขาดที่จะเป็นผู้ครอบครองในอิสราเอล'

¹⁹ แต่ถ้าเจ้าหันจากไปและทอดทิ้งบทบัญญัติทั้งหลายของเราและคำบัญชาทั้งหลายของเราซึ่งเราวางไว้ต่อหน้าเจ้า และถ้าเจ้าไปปรนนิบัติพระอื่นและก้มลงนมัสการพระเหล่านั้น ²⁰ แล้วเราจะถอนรากเขาทั้งหลายออกจากแผ่นดินของเรา ซึ่งเราให้แก่เขา นิเวศนี้ซึ่งเราได้แยกไว้ต่างหากเพื่อนามของเรา เราจะเหวี่ยงออกไปจากหน้าของเรา และเราจะทำให้เป็นคำภาษิตและคำตลกท่ามกลางประชาชนทั้งปวง ²¹ ถึงแม้ว่าวิหารนี้โอ่อ่าตระการตา ทุกคนที่ผ่านไปจะตกใจ และส่งเสียงไม่พอใจว่า 'ไฉนพระยาห์เวห์จึงทรงกระทำเช่นนี้ แก่แผ่นดินนี้และแก่พระนิเวศนี้?' ²² คนอื่นๆ จะตอบว่า 'เพราะเขาทั้งหลายได้ทอดทิ้งพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกเขา ผู้ได้ทรงนำพวกบรรพบุรุษของพวกเขาออกจากแผ่นดินอียิปต์ และพวกเขาได้ยึดถือพวกพระอื่นๆ และได้ก้มลงต่อพระเหล่านั้น และได้นมัสการพระเหล่านั้นนั่นคือทำไมพระยาห์เวห์จึงได้ทรงนำเหตุร้ายทั้งหมดนี้มาถึงเขาทั้งหลาย'"