25

1 อามาซิยาห์มีพระชนมายุยี่สิบห้าพรรษา เมื่อพระองค์ทรงเริ่มครองราชย์ และพระองค์ทรงครองราชย์ในเยรูซาเล็มยี่สิบเก้าปี พระมารดาของพระองค์ทรงพระนามว่า เยโฮอัดดาน คนเยรูซาเล็ม 2 พระองค์ทรงกระทำสิ่งที่ถูกต้องในสายพระเนตรของพระยาห์เวห์ แต่ไม่ได้กระทำด้วยสุดพระทัย 3 ในเวลาต่อมาทันทีที่อำนาจการปกครองของพระองค์ตั้งมั่นคงแล้ว พระองค์ทรงสังหารพวกข้าราชการผู้ที่ปลงพระชนม์กษัตริย์ พระราชบิดาของพระองค์ 4 แต่พระองค์ไม่ได้ทรงสังหารลูกหลานของเหล่าฆาตกร แต่ทรงกระทำตามที่บันทึกไว้ในธรรมบัญญัติ ในหนังสือของโมเสส ซึ่งพระยาห์เวห์ทรงบัญชาไว้ว่า"บิดาทั้งหลายไม่ต้องตายเพราะการกระทำของบุตรทั้งหลาย หรือพวกบุตรไม่ต้องตายเพราะการกระทำของพวกบิดา เพราะแต่ละคนจะต้องตายเพราะบาปของตัวเอง"

5 มากไปกว่านั้นอามาซิยาห์ได้รวบรวมพวกยูดาห์เข้าด้วยกัน และทรงลงทะเบียนเขาทั้งหลายตามครอบครัวบรรพบุรุษ ภายใต้พวกผู้บังคับกองพันและกองร้อย คือยูดาห์และเบนยามินทั้งหมด พระองค์ทรงนับพวกเขาที่มีอายุยี่สิบปีขึ้นไป และทรงพบว่ามีพวกผู้ชายที่คัดเลือกแล้ว 300,000 คน ผู้ที่สามารถออกไปรบได้ ผู้ซึ่งสามารถถือหอกและโล่ 6 พระองค์ทรงจ้างนักรบจากอิสราเอล 100,000 คนด้วยเงินหนึ่งร้อยตะลันต์ 7 แต่คนของพระเจ้าคนหนึ่งมาเฝ้าพระองค์ และทูลว่า "ข้าแต่กษัตริย์ โปรดอย่าให้กองทัพอิสราเอลไปกับพระองค์ เพราะพระยาห์เวห์ไม่ได้สถิตกับอิสราเอล คือคนเอฟราอิมทั้งหมด 8 แต่ถึงแม้ว่าพระองค์จะไปและกล้าหาญและเข้มแข็งในสงคราม พระเจ้าจะทรงเหวี่ยงพระองค์ลงต่อหน้าศัตรูนั้น เพราะว่าพระเจ้าทรงฤทธิ์ที่จะช่วยเหลือ และมีอำนาจที่จะเหวี่ยงลงก็ได้"

9 อามาซิยาห์ตรัสถามคนของพระเจ้าว่า "แต่เราจะทำอย่างไรกับเงินหนึ่งร้อยตะลันต์ ที่เราได้ให้แก่กองทัพอิสราเอลไปแล้ว?" คนของพระเจ้าทูลตอบว่า "พระยาห์เวห์ทรงสามารถประทานแก่พระองค์มากยิ่งกว่านี้อีก" 10 ดังนั้นอามาซิยาห์จึงทรงแยกกองทหารที่มาหาพระองค์จากเอฟราอิมออก พระองค์ทรงส่งพวกเขาให้กลับบ้านไป ดังนั้นเขาทั้งหลายจึงโกรธยูดาห์อย่างยิ่งและพวกเขาจึงกลับบ้านไปด้วยความโกรธยิ่งนัก 11 อามาซิยาห์ทรงกล้าแข็งขึ้น และทรงนำไพร่พลของพระองค์ออกไปยังหุบเขาเกลือ ที่นั่นพระองค์ทรงรบชนะชาวเสอีร์หนึ่งหมื่นคน 12 กองทัพยูดาห์จับเป็นอีกหนึ่งหมื่นคน เขาทั้งหลายพาพวกเขาไปที่ยอดหน้าผา และโยนพวกเขาลงมาจากยอดหน้าผานั้น ดังนั้นพวกเขาทั้งหมดก็ได้ตกลงมาแหลกเหลว 13 แต่พวกคนจากกองทหารที่อามาซิยาห์ทรงส่งกลับไป และไม่ได้ไปรบด้วยกันกับพระองค์นั้น ได้เข้าโจมตีเมืองต่างๆ ของยูดาห์ ตั้งแต่สะมาเรียถึงเมืองเบธโฮโรน พวกเขาฆ่าฟันประชาชนสามพันคน และริบข้าวของไปเป็นอันมาก

14 ต่อมาหลังจากนั้น เมื่ออามาซิยาห์เสด็จกลับจากการฆ่าฟันคนเอโดม พระองค์ทรงนำพระทั้งหลายของคนเสอีร์ และเอามาตั้งไว้เป็นพระทั้งหลายของพระองค์เอง พระองค์ทรงโค้งคำนับต่อหน้าพระเหล่านั้น และทรงเผาเครื่องหอมถวายพระเหล่านั้น 15 ดังนั้นพระพิโรธของพระยาห์เวห์ทรงถูกกระตุ้นขึ้นมาต่อสู้อามาซิยาห์ พระองค์ทรงใช้ผู้เผยพระวจนะคนหนึ่งไปหาอามาซิยาห์ ผู้ซึ่งทูลว่า "ทำไมเจ้าจึงแสวงหาพระของชนชาติผู้ซึ่งที่ไม่สามารถแม้แต่จะช่วยชนชาติของตัวเองจากมือของเจ้าได้?" 16 ขณะที่ผู้เผยพระวจนะนั้นกำลังทูลกับพระองค์อยู่ กษัตริย์ตรัสกับเขาว่า "เราได้ให้เจ้าเป็นที่ปรึกษาแก่กษัตริย์หรือ? จงหยุดพูดเดี๋ยวนี้ ทำไมเจ้าจะต้องถูกฆ่าเล่า?" ผู้เผยพระวจนะนั้นจึงหยุดและทูลว่า "ข้าพระบาททราบว่าพระเจ้าทรงตั้งพระทัยที่จะทำลายฝ่าพระบาท เพราะฝ่าพระบาททรงกระทำเช่นนี้และไม่ได้ทรงฟังคำแนะนำของข้าพระบาท"

17 แล้วอามาซิยาห์กษัตริย์ยูดาห์ทรงหารือกับบรรดาที่ปรึกษา และทรงส่งพวกผู้สื่อสารไปเฝ้าเยโฮอาช พระราชโอรสของเยโฮอาหาส พระราชโอรสของเยฮู กษัตริย์อิสราเอลและทูลว่า "มาเถิด ให้เราทั้งสองมาเผชิญหน้าในสงคราม" 18 แต่เยโฮอาชกษัตริย์อิสราเอลทรงส่งพวกผู้สื่อสารกลับไปทูลอามาซิยาห์กษัตริย์ยูดาห์ว่า “ต้นหนามที่มีในเลบานอนส่งข่าวมาให้ต้นสนสีดาร์ในเลบานอน กล่าวว่า 'จงยกบุตรหญิงของเจ้าให้เป็นภรรยาบุตรชายของเรา' และสัตว์ป่าตัวหนึ่งในเลบานอนเดินผ่านมาและย่ำต้นหนามนั้นลงเสีย 19 ท่านกล่าวว่า 'ดูสิ ข้าพเจ้าโจมตีเอโดม' และจิตใจของท่านก็ผยองขึ้น ภูมิใจในชัยชนะของท่าน แต่จงอยู่กับบ้านเถิด เพราะทำไมท่านจึงจะทำให้ตัวท่านเองมีปัญหาและล้มลง คือทั้งท่านและยูดาห์ที่อยู่กับท่าน?”

20 แต่อามาซิยาห์ไม่ทรงฟังเพราะเหตุการณ์นี้ได้มาจากพระเจ้า เพื่อว่าพระองค์จะทรงมอบประชาชนยูดาห์ไว้ในมือศัตรูทั้งหลายของพวกเขา เพราะเขาทั้งหลายได้แสวงหาคำแนะนำจากพวกพระแห่งเอโดม 21 ดังนั้นเยโฮอาชกษัตริย์อิสราเอลจึงได้ทรงโจมตี พระองค์กับอามาซิยาห์กษัตริย์ยูดาห์ทรงเผชิญหน้ากันที่เมืองเบธเชเมชซึ่งเป็นของยูดาห์ 22 คนยูดาห์พ่ายแพ้ต่อคนอิสราเอล และแต่ละคนได้หนีกลับบ้าน 23 เยโฮอาชกษัตริย์อิสราเอลทรงจับอามาซิยาห์กษัตริย์ยูดาห์ ซึ่งพระราชโอรสของโยอาช ผู้เป็นพระราชโอรสของอาหัสยาห์ที่เมืองเบธเชเมช ทรงนำพระองค์ไปยังเยรูซาเล็ม และทรงพังกำแพงเยรูซาเล็มลงระยะทางสี่ร้อยศอก ตั้งแต่ประตูเอฟราอิมถึงประตูมุม 24 พระองค์ทรงริบเอาทองคำ เงิน และของใช้ทั้งหมดที่พบในพระนิเวศของพระเจ้า ซึ่งอยู่กับโอเบดเอโดม และสิ่งที่มีค่าทั้งหลายที่พบในพระราชวัง พร้อมกับจับตัวประกันด้วย และเสด็จกลับไปยังสะมาเรีย

25 อามาซิยาห์พระราชโอรสของโยอาชกษัตริย์ยูดาห์ทรงพระชนม์อยู่อีกสิบห้าปี หลังจากที่เยโฮอาช พระราชโอรสของเยโฮอาหาสกษัตริย์อิสราเอลทรงสิ้นพระชนม์ 26 ส่วนพระราชกิจอื่นๆ ของอามาซิยาห์ ตั้งแต่ต้นจนจบนั้น ดูเถิด ไม่ได้บันทึกไว้ในหนังสือพงศ์กษัตริย์แห่งยูดาห์และอิสราเอลหรือ? 27 บัดนี้นับแต่เวลาที่อามาซิยาห์ทรงหันไปจากการติดตามพระยาห์เวห์ พวกเขาก็ได้เริ่มกบฏต่อพระองค์ในเยรูซาเล็ม พระองค์ทรงหนีไปยังเมืองลาคีช แต่เขาทั้งหลายได้ส่งคนติดตามพระองค์ไปที่เมืองลาคีช และฆ่าพระองค์ที่นั่น 28 พวกเขานำพระศพบรรทุกพวกม้ากลับมา และฝังพระองค์ไว้กับบรรดาบรรพบุรุษของพระองค์ในเมืองของยูดาห์