12

¹ เมื่อราชอาณาจักรของเรโหโบอัมตั้งมั่นคงและแข็งแรงแล้ว พระองค์ทรงทอดทิ้งธรรมบัญญัติของพระยาห์เวห์เสีย และอิสราเอลทั้งปวงก็ละทิ้งธรรมบัญญัติพร้อมกับพระองค์ด้วย ² อยู่มาในปีที่ห้าแห่งกษัตริย์เรโหโบอัม ชิชักกษัตริย์แห่งอียิปต์ได้เสด็จขึ้นมาสู้รบกับเยรูซาเล็ม เพราะประชาชนไม่ซื่อตรงต่อพระยาห์เวห์ ³ พระองค์เสด็จมาพร้อมรถม้าศึกหนึ่งพันสองร้อยคันและทหารม้าหกหมื่นคน และพวกทหารอีกนับไม่ถ้วนที่มากับพระองค์จากอียิปต์ คนลิเบีย คนสุคีอิม และคนคูช ⁴ พระองค์ทรงยึดหัวเมืองที่มีป้อมทั้งหลายที่เป็นของยูดาห์และมายังเยรูซาเล็ม

⁵ บัดนี้เชไมอาห์ผู้เผยพระวจนะมาเฝ้าเรโหโบอัมและบรรดาผู้นำแห่งยูดาห์ ผู้มาประชุมกันอยู่ที่เยรูซาเล็มด้วยเรื่องชิชัก เชไมอาห์กล่าวแก่เขาทั้งหลายว่า "พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า พวกเจ้าได้ละทิ้งเรา เราจึงให้พวกเจ้าอยู่ในมือของชิชัก" ⁶ แล้วเจ้านายทั้งหลายแห่งอิสราเอลและกษัตริย์ได้ถ่อมตนลงและกล่าวว่า "พระยาห์เวห์ทรงชอบธรรม" ⁷ เมื่อพระยาห์เวห์ทรงเห็นว่า เขาทั้งหลายถ่อมตัวลง พระวจนะของพระยาห์เวห์มาถึงเชไมอาห์ ตรัสว่า "เขาทั้งหลายได้ถ่อมตัวเองลงแล้ว เราจะไม่ทำลายเขา แต่เราจะช่วยกู้พวกเขาในระดับหนึ่ง และพระพิโรธของเราจะไม่เทลงมาเหนือเยรูซาเล็มโดยมือของชิชัก ⁸ อย่างไรก็ดีเขาทั้งหลายต้องเป็นผู้รับใช้ของพระองค์ เพื่อเขาทั้งหลายจะได้เข้าใจถึงความแตกต่างระหว่างการรับใช้เรา และรับใช้พวกผู้ปกครองของบรรดาประเทศอื่นๆ"

⁹ ดังนั้นชิชักกษัตริย์แห่งอียิปต์จึงเสด็จขึ้นมาต่อสู้เยรูซาเล็ม พระองค์ทรงนำเอาทรัพย์สินในพระนิเวศของพระยาห์เวห์และทรัพย์สมบัติในพระราชวังไป พระองค์ทรงยึดเอาทุกสิ่งทุกอย่างไป พระองค์ทรงยึดเอาบรรดาโล่ทองคำซึ่งซาโลมอนทรงสร้างไว้นั้นไปด้วย ¹⁰ กษัตริย์เรโหโบอัมทรงทำโล่ทองสัมฤทธิ์ขึ้นมาทดแทน และทรงมอบไว้ในมือของพวกผู้บัญชาการทหารรักษาความปลอดภัย ผู้เฝ้าประตูพระราชวังทั้งหลาย ¹¹ สิ่งที่เกิดขึ้นคือว่าเมื่อกษัตริย์เสด็จเข้าไปในพระนิเวศของพระยาห์เวห์เมื่อไร พวกทหารรักษาพระองค์ก็จะถือโล่พวกนั้น แล้วนำกลับไปเก็บไว้ในห้องทหารรักษาความปลอดภัยตามเดิม ¹² เมื่อเรโหโบอัมทรงถ่อมพระองค์เองลง พระพิโรธของพระยาห์เวห์ก็ได้หันไปเสียจากพระองค์ มิได้ทำลายพระองค์อย่างสิ้นเชิง ยิ่งกว่านั้นยังมีบางสิ่งที่ดีที่ถูกพบในยูดาห์

¹³ ดังนั้นกษัตริย์เรโหโบอัมจึงทรงทำให้ความเป็นกษัตริย์พระองค์เข้มแข็งขึ้นในเยรูซาเล็ม และจึงได้ปกครอง เรโหโบอัมทรงมีพระชนมายุสี่สิบเอ็ดพรรษาเมื่อพระองค์ทรงเริ่มครองราชย์ พระองค์ทรงครองราชย์สิบเจ็ดปีในเยรูซาเล็ม อันเป็นเมืองซึ่งพระยาห์เวห์ทรงเลือกสรรไว้จากเผ่าต่างๆ ทั้งสิ้นของอิสราเอล เพื่อจะตั้งพระนามของพระองค์ไว้ที่นั่น พระนามของพระมารดาของพระองค์คือนาอามาห์ผู้หญิงชาวอัมโมน ¹⁴ และพระองค์ทรงกระทำการชั่วร้าย เพราะพระองค์ไม่ตั้งพระทัยของพระองค์ที่จะแสวงหาพระยาห์เวห์

¹⁵ ส่วนพระราชกิจของเรโหโบอัมตั้งแต่ต้นจนถึงสุดท้าย มิได้บันทึกไว้ในหนังสือของเชไมอาห์ผู้เผยพระวจนะและของอิดโดผู้ทำนายซึ่งได้บันทึกตามแบบพงศาวดารทั้งมวลและสงครามต่อเนื่องทั้งหลายระหว่างเรโหโบอัมและเยโรโบอัมหรือ? ¹⁶ เรโหโบอัมได้ล่วงหลับไปอยู่กับบรรดาบรรพบุรุษของพระองค์ และถูกฝังไว้ในนครดาวิด อาบียาห์ราชโอรสของพระองค์ขึ้นเป็นกษัตริย์ครองราชย์แทนพระองค์