Capítulo 53
Para o director do coro; segundo Mahalat (tonada triste)
Masquil de David.
1
O necio dixo no seu corazón: Non hai Deus.
Corrompéronse e cometeron inxustizas abominabeis;
non hai quen faga o ben.
2
Deus ollou desde os ceos,
sobre os fillos dos homes,
para ver se hai algún que entenda,
algún que busque a Deus.
3
Desviaron todos e corrompéronse;
non hai quen faga o ben,
non hai sequera un.
4
Non volverán en si os que fan iniquidade,
os que devoran o meu pobo
como se comesen pan,
e non invocan o Señor?
5
Alí tremen de espanto,
onde antes temor non había,
porque Deus esparexeu os ósos
de quen acampaba contra ti.
6
Ó, se de Sion saise a salvación de Israel!
Cando Deus restaure o seu pobo cautivo,
Xacob gozarase e aledarase Israel.