¹ Feliz o home que non anda no consello dos malos, nen se para no camiño dos pecadores,

nen se senta na cadeira dos que fan escarnio.

² Porén se comprace na lei do Señor,

e medita na súa lei día e noite.

³ Será como árbore ben plantada a carón das ribeiras das augas, que dá o froito no tempo, e a súas follas non murchan, e todo o que fai, florece. ⁴ Non así os impíos; que son como a palla que o vento leva. ⁵ Por tanto, os impíos non subsistirán no xuízo, nin os pecadores na congregación dos xustos. ⁶ Porque o Señor coñece o camiño dos xustos pero o camiño dos malos, vai á perdición.