¹ Entrando de novo en Capernaúm varios días despois, oíuse que estaba na casa. ² E reuníronse moitos, tanto que xa non había lugar nin aínda á porta; e El expoñíalles a palabra. ³ Entón trouxéronlle un paralítico levado entre catro. ⁴ E como non puideron achegarse a El por mor da multitude, levantaron o teito enriba de onde El estaba; e cando fixeron unha abertura, baixaron a padiola na que xacía o paralítico. ⁵ Vendo Xesús a fe deles, dixo ao paralítico: Fillo, os teus pecados sonche perdoados. ⁶ Pero estaban alí sentados algúns dos escribas, os cales pensaban nos seus corazóns: ⁷ Por que fala este así? Está blasfemando; quen pode perdoar pecados, senón só Deus? ⁸ E ao instante Xesús, coñecendo no seu espírito que pensaban dese xeito dentro de si mesmos, díxolles: Por que pensades estas cousas nos vosos corazóns? ⁹ Que é máis fácil, dicir ao paralítico: «Os teus pecados sonche perdoados», ou dicirlle: «Érguete, toma a túa padiola e anda»? ¹⁰ Pois para que saibades que o Fillo do Home ten autoridade na terra para perdoar pecados: ¹¹ A ti dígoche: érguete, toma a túa padiola e vai á túa casa. ¹² E el ergueuse, e tomando ao instante a padiola, saíu á vista de todos, de maneira que todos estaban abraiados, e glorificaban a Deus, dicindo: Endexamais vimos cousa semellante. ¹³ E El saíu de novo á beira do mar, e toda a multitude viña a El, e ensináballes. ¹⁴ E ao pasar, viu a Leví, fillo de Alfeo, sentado na oficina dos tributos, e díxolle: Sígueme. E erguéndose, seguiulle. ¹⁵ E sucedeu que estando Xesús sentado á mesa en casa de Leví, moitos recadadores de impostos e pecadores estaban a comer con Xesús e os seus discípulos; porque había moitos deles que lle seguían. ¹⁶ Ao ver os escríbas dos fariseos que El comía con pecadores e recadadores de impostos, dicían aos seus discípulos: Por que El come e bebe con recadadores de impostos e pecadores? ¹⁷ Ao oír isto, Xesús díxolles: Os que están sans non teñen necesidade de médico, senón os que están doentes; non vin a chamar a xustos, senón a pecadores. ¹⁸ Os discípulos de Xoán e os fariseos estaban a xaxuar; e viñeron e dixéronlle: Por que xaxúan os discípulos de Xoán e os discípulos dos fariseos, pero os teus discípulos non xaxúan? ¹⁹ E Xesús díxolles: Seica poden xaxuar os acompañantes do noivo mentres o noivo está con eles? Mentres teñen ao noivo con eles, non poden xaxuar. ²⁰ Pero virán días cando o noivo seralles quitado, e entón xaxuarán naquel día. ²¹ Ninguén pon un remendo de tea nova nun vestido vello, porque entón o remendo ao encollerse tira del, o novo do vello, e prodúcese unha rotura peor. ²² E ninguén bota viño novo en pelellos vellos, porque entón o viño romperá o pelello, e pérdese o viño e tamén os pelellos; senón que se bota viño novo en pelellos novos. ²³ E aconteceu que un día de repouso Xesús pasaba polo sembradío, e os seus discípulos, mentres se abrían paso, comezaron a arrincar espigas. ²⁴ Entón os fariseos dicíanlle: Mira, por que fan o que non é lícito no día de repouso? ²⁵ E El díxolles: Nunca lestes o que David fixo cando tivo necesidade e sentiu fame, el e os seus compañeiros, ²⁶ como entrou na casa de Deus en tempos de Abiatar, o sumo sacerdote, e comeu os pans consagrados que non é lícito a ninguén comer, senón aos sacerdotes, e deu tamén aos que estaban con el? ²⁷ E El dicíalles: O día de repouso fíxose para o home, e non o home para o día de repouso. ²⁸ Por tanto, o Fillo do Home é Señor aínda do día de repouso.