Capítulo 22

1 Mostroume un río de auga de vida, resplandecente coma o cristal, que saía do trono de Deus e do Año. 2 No medio da rúa principal da cidade, a unha e outra beira do río, estaba unha árbore da vida que dá unha ducia de froitos, dando o seu froito cada mes, e as follas da árbore son para a sanidade das nacións. 3 Xa non haberá máis maldición, senón que o trono de Deus e do Año estará nela, e os servos a servirán. 4 Verano cara a cara, e o seu nome estará nas súas frontes. 5 E non haberá noite, nin precisarán de luz de lámpada nin da luz do sol, porque o Señor Deus brillará sobre eles, e reinarán para sempre. 6 Entón díxome o anxo: -Estas palabras son fieis e verdadeiras. O Señor, o Deus dos espíritos dos profetas, mandou o seu anxo para ensinar aos seus servos o que vai a suceder axiña. 7 Velaí que Eu veño deseguida. Feliz o que fai caso do que está escrito na profecía deste libro. 8 Eu, Xoán, son o que escoitei e vin estas cousas. Ao escoitalas e velas, caín aos pés do anxo que mas amosaba para adoralo. 9 Pero el díxome: -Non fagas iso! Eu estou a servirte a ti e máis aos teus irmáns os profetas e a todos os que fan caso das palabras escritas neste libro: adora só a Deus! 10 Continuou dicíndome: -Non gardes en segredo as palabras da profecía deste libro, porque o tempo de cumprirse vai chegar axiña. 11 O que é inxusto, que siga séndoo, o inmundo, máis inmundo aínda; pero o que é xusto debe ser máis xusto e o que é santo, aínda máis santo. 12 Velaí que Eu veño axiña, e o meu premio está comigo, para recompensar a cada un segundo a súa obra. 13 Eu son o Alfa e o Omega, o Primeiro e o Derradeiro, o Principio e o Fin. 14 Benditos os que lavan as súas roupas para teren dereito á árbore da vida, e entraren polas portas da cidade. 15 Fora quedarán os cans, os bruxos, os fornicarios, os asasinos, os idólatras e todos aqueles que aman e practican a mentira! 16 Eu, Xesús, mandéivolo meu anxo para testemuñar de todas estas cousas sobre as igrexas. Eu son a raíz e a liñaxe de David, a estrela resplandecente da mañá. 17 O Espírito e a esposa din: -Ven! E todo aquel que escoita que diga: Ven! E o que teña sede, que veña, e todo aquel que o desexe que tome de balde da auga da vida. 18 Eu testifico a todo que escoita as palabras da profecía deste libro: -Se alguén engade algo ao que está escrito, Deus mandaralle as pragas escritas neste libro. 19 Se alguén quita algunha palabra das profecías deste libro, Deus quitará a súa parte da árbore da vida e da cidade santa, das cousas que foron escritas neste libro. 20 Aquel que da testemuño destas cousas di: -Eu veño pronto! Amén, si ven Señor Xesús! 21 A graza do Señor Xesús sexa con todos.