¹ Feliz o home que non anda no consello dos malos, nen se para no camiño dos pecadores, nin se senta na cadeira dos que fan escanio. ² Porén se comprace na lei do Señor, e medita na súa lei día e noite. ³ Será como árbore ben plantada a carón das ribeiras das augas, que da o froito no tempo, e a súas follas non murchan, e todo o que fai, florece. ⁴ Non así os impíos; que son como a palla que o vento leva. ⁵ Por tanto, os impíos non subsistirán no xuízo, nin os pecadores na congregación dos xustos. ⁶ Porque o Señor coñece o camiño dos xustos pero o camiño dos malos, vai á perdición.