¹ Palabras de Nehemías, fillo de Hacalías: no mes de quisleu do ano vixésimo, mentres estaba en Susa, capital do reino; ² chegou Hananí, un dos meus irmáns, xunto con algúns homes de Xudá, e pregunteilles polo resto dos xudeus que escaparan da catividade e por Xerusalém. ³ Eles dixéronme: "o remanente, os superviventes da catividade que quedaron na provincia, están nun grande mal e calamidade, porque o muro de Xerusalém segue derribado e as súas portas queimadas polo lume". ⁴ En canto oín estas palabras senteime e chorei, e por uns días lamenteieme, xaxuei e orei diante do Deus do ceo. ⁵ E dixen: rógoche Iahveh, Deus dos ceos, grande e temible, quen cumpres o pacto e a misericordia cos que te aman e obedecen os teus mandamentos. ⁶ Estea agora atento o teu oído e os teus ollos para escoitar o teu servo, que ora diante de ti día e noite polo pobo de Israel, os teus servos. Confeso os pecados do pobo de Israel que todos cometemos contra ti; si, tamén eu e a miña familia pecamos contra ti. ⁷ Corrompémonos moito e desobedecemos os teus mandamentos, estatutos e ordenanzas que ti mesmo deches ao teu servo Moisés. ⁸ Lembra, rógoche, o que ordenaches ao teu servo Moisés: "se vós sodes infieis, eu dispersareivos entre outros pobos, ⁹ pero se volvedes a min, obedecedes e poñedes en práctica os meus mandamentos, aínda que fósedes dispersados aos confíns dos ceos, eu xuntareivos e traereivos de volta ao lugar que escollín para facer habitar alí o meu nome. ¹⁰ Eles son os teus servos e o teu pobo os cales redimiches co teu grande poder e man forte. ¹¹ Rógoche Señor, estea agora atento o teu oído á oración do teu servo e ás oracións dos teus servos, os que desexamos reverenciar o teu nome. Concédelle agora neste día ao teu servo ter éxito e obter misericordia diante deste home. Nese tempo eu era copeiro do rei.