Capítulo 2

1 Polo tanto, ti, meu fillo, sé fortalecido coa graza que hai en Xesús o Mesías. 2 As cousas que ouviste de min en presencia de moitas testemulñas, encárgallelas a persoas de confianza que sexan capaces de ensinar tamén a outras. 3 Comparte sofrementos coma un bo soldado de Xesús Cristo. 4 Ningún soldado se deixa enguedellar nos negocios da vida, se quer compracer a aquel que o alistou. 5 Tamén se algún compite coma atleta. non leva o premio se non compite dacordo ás normas. 6 O labrego que traballa duro, é o primeiro en participar dos froitos, 7 Medita ben no que che digo, porque o Señor hache dar entendemento en todo. 8 Lémbrate de Xesús o Mesías, da semente de David, resucitado de entre os mortos segundo ó meu evanxeo; 9 polo cual estou a sofrer penalidades na cadea coma se fora un criminal; pero a palabra de Deus non está encadeada. 10 Por iso soporto todas as cousas, por amor dos escolleitos, para que eles tamén acaden a salvación que hai en Xesús o Mesías con gloria eterna. 11 De toda confianza é esta palabra: Se morremos con Él, tamén viviremos con Él; 12 se perseveramos, tamén reinaremos con Él; se arrenegamos del, él tamén nos negará; 13 Se nos somos infieis, Él permanece fiel, porque non pode arrenegar de si. 14 Lémbralles estas cousas, declarándolles solemnemente diante de Deus que non discutan sobre palabras, porque iso non vale para nada, senón para botar a perder ós ouvintes. 15 Procura con presteza presentarte diante de Deus aprovado, obreiro que non ten de qué sentir vergoña, que deseña correctamente a palabra da verdade. 16 Pero evita leiras pagans e vans, porque producirán que a impiedade medre mais, 17 e a palabra deles roerá como gangrena; como son Himeneo e Flieto, 18 que se afastaron da verdade dicindo que a resurreción dos mortos xa aconteceu, co que están botando a perder a fe dalgúns. 19 Con todo, o fundamento de Deus mantense firme, levando este selo: O señor conoce os que son del e: Afástese da inxustiza todo o que pronuncia o nome do Señor. 20 Pero nunha casa grande, non hai somente cuncas de ouro e prata, senón tamén de madeira e barro; unhas, para uso nobre,. e ouotros para uso común. 21 Polo tanto, se un se limpa desas cousas, será unha cunca honorable, santificado, útil para o seu Señor, preparado para toda boa obra. 22 Fuxe das pasións da mocidade e persegue a xustiza, a fe, o amor e a paz, con todolos que de corazón limpo invocan ó Señor.. 23 Pero evita as discusións necias e parvas, sabendo que enxendran liortas. 24 porque un servo do Señor non debe ser liante senón amable con todos, axeitado para ensinar, tolerante; 25 que saiba correxir a aqueles que se opoñen, con mansedume por si cecais Deus lles conceda arrepentemento que leva ó coñecemento total da verdade, 26 e volvan sn sí, fuxindo das trapelas do demo nas que están cativos para facer o que él quere..